Za ich powszechnym użytkowaniem stoją zapewne walory smakowe, ale i fakt, że w odróżnieniu od słodkich i mocno gazowanych, tak ulubionych przez młodzież napitków – są one zdrowe.

Nie tylko nie uszkadzają błon śluzowych organów składających się na ludzki układ trawienny, ale i zawierają szereg działających prozdrowotnie składników. Pojawia się więc pytanie, co lepiej pić – kawę czy herbatę? Zapewne każdy z nas ma na ten temat swoje odrębne zdanie, charakterystyczne między innymi dla kraju, z którego pochodzimy. 

„Szatański” napój

Tak o kawie mówiono w czasach wczesnego średniowiecza. Do XV wieku była ona pita głównie przez muzułmanów, którzy zawartą w niej kofeiną stymulowali się podczas odprawiania wielogodzinnych obrzędów. To przedstawiciele tej religii już 600 lat wcześniej rozpropagowali kawę w państwach afrykańskich. Dopiero po zwycięstwie Polaków pod Wiedniem trunek ten został przyniesiony do Europy i doszło nawet do jego ochrzczenia przez Papieża! „Diabelskie” pochodzenie napoju przestało być uważane za fakt, ale miejsce tego mitu zajął inny – mający w sobie jednak ziarno prawdy. Mówił on o iście narkotycznym działaniu pobudzającej kawy. Tak czy inaczej, napitek ów przez długi czas pozostawał domeną najbogatszych, wyjaśnia redaktor Czas na herbatę. Zaczęło się to zmieniać dzięki przykładowi Skandynawów wraz z jednoczesnym stwierdzeniem, jakoby kawa miała korzystny wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego. W okresie kolonializmu napój ten podbił Amerykę, a w Europie rozpowszechnili go Anglicy, bowiem brytyjskie kobiety buntowały się przeciwko kawowym potentatom, gdyż ich zdaniem spożywający ów napój mężczyźni zbyt długo przebywali w lokalach, zaniedbując swoje rodziny.

Trunki a polityka

Pod koniec XVIII wieku drastycznie obniżyły się ceny herbaty. Brytyjskie władze pozwoliły  Kompanii Wschodnioindyjskiej na handel liśćmi tej rośliny bez konieczności uwzględniania marż. Po tych mających miano „bostońskiej herbatki” wydarzeniach, doszło do bojkotu brytyjskiej herbaty, co zawyżyło popyt na kawę.

Odwrotnie było w tak mocno uzależnionej od wschodniego sąsiada (zarówno w czasie XIX-wiecznej rewolucji październikowej, jak i w PRL) Polsce, kiedy to udział producentów kawy w gospodarce był znikomy. Tak więc w naszym kraju zdecydowanie silniej niż ona – zakorzeniła się herbata.

Nasze kulinarne gusta kształtowały się na przestrzeni całych wieków. Zapewne proces ten nie jest – i długo nie będzie – w zaniku.