Bardzo istotnym elementem jadłospisu wątrobowego jest ilość tłuszczu zawartego w pokarmach, a także forma przygotowania posiłku, który jest trawiony przez soki trzustkowe. Dla pacjentów na diecie wątrobowej najlepszą metodą przygotowania potraw jest przede wszystkim gotowanie na parze oraz duszenie bez smażenia. Można również jedzenie piec w folii lub w pergaminie.

Zalecenie ogólne

Dieta wątrobowa to taka, która jest lekkostrawna i zakłada ograniczenie tłuszczu z równoczesnym zwiększeniem spożycia węglowodanów. Zaleca się regularne spożywanie 5 posiłków dziennie o umiarkowanej objętości, zamiast 3 dużych. Bardzo istotnym elementem jadłospisu wątrobowego jest ilość tłuszczu zawartego w pokarmach, a także forma przygotowania posiłku, który jest trawiony przez soki trzustkowe. Dla pacjentów na diecie wątrobowej najlepszą metodą przygotowania potraw jest przede wszystkim gotowanie na parze oraz duszenie bez smażenia. Można również jedzenie piec w folii lub w pergaminie.

Ważnymi składnikami menu są również witaminy: B2, C i E, a także metionina, cholina, witamina. Ograniczają one odkładanie się lipidów w wątrobie, zmniejszają otłuszczenie tego narządu i przyspieszają jego oczyszczanie.

Do picia zalecana jest woda mineralna oraz słabe napary herbat bez cukru w ilości 1,5 litra płynów dziennie. Napoje powinny być spożywane między posiłkami. Nie powinno się natomiast popijać podczas jedzenia.

Dieta dopasowana do schorzenia

Dieta wątrobowa to bardzo szerokie pojęcie, które nie oznacza jednej drogi postępowania dietetycznego u pacjentów z chorobami wątroby. W zależności od schodzenia jadłospis różni się.

W różnych chorobach wątroby, trzustki, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych dieta powinna być łatwostrawna z ograniczeniem tłuszczu. Ten rodzaj menu jest zalecany w szczególności po zabiegach chirurgicznych w obrębie jamy brzusznej oraz w chorobach wątroby bez silnej niewydolności tego narządu. Przy silnej niewydolności wątroby zalecana jest dieta niskotłuszczowa i niskobiałkowa. Celem jest ograniczenie wytwarzania toksycznych dla organizmu produktów metabolizmu białek oraz ochrona zmienionego chorobowo narządu.

W przewlekłych chorobach wątroby w okresie wyrównania zaleca się utrzymywanie diety normotłuszczowej z ograniczeniem błonnika. Gdy przewlekła choroba przebiega bez powikłań, pacjent może stosować jadłospis zbliżony do podstawowego. Jednakże na uwadze należy mieć sposób przygotowywania posiłków. Warto także ograniczyć produkty mogące powodować dolegliwości trawienne. Celem takiej diety wątrobowej jest wyrównanie niedoborów pokarmowych, które pojawiły się w okresie choroby oraz regeneracja uszkodzonego narządu. Zaleca się wówczas większe spożycie białka będącego składnikiem budulcowym. Więcej o diecie wątrobowej można znaleźć na stronie zywieniemaznaczenie.pl.

A co z błonnikiem?

Błonnik znajdujący się w pokarmach jest zespołem substancji roślinnych, które nie są wchłaniane i trawione w przewodzie pokarmowym. Znajdują się one przede wszystkim w nieprzetworzonych produktach zbożowych oraz warzywach i owocach, szczególnie surowych. Spożycie błonnika jest zależne od staniu pacjenta i schodzenia, które go dotyczy. Przy stłuszczeniowej chorobie wątroby nie należy ograniczać ilości błonnika w diecie, gdyż pomaga on w redukcji masy ciała i usuwa nadmiar kwasów żółciowych i cholesterolu. Natomiast u osób z chorobami zapalnymi wątroby i marskością należy błonnik ograniczyć z uwagi na występowanie różnych dolegliwości po jego spożyciu, do których zaliczyć można biegunki i wzdęcia.

Warto wiedzieć, co można zrobić, gdy wyniki badań wykażą wysokie parametry wątrobowe. Czy można je obniżyć samodzielnie? Tak! Kluczem jest stosowanie diety, tak zwanej, wątrobowej. Oznacza to, że regularne spożywanie lekkostrawnych posiłków i organicznie tłuszczu wspomaga wątrobę w regeneracji i poprawia jej kondycję. Stosowanie takiej diety jest również niezwykle ważne przy poważniejszych chorobach wątroby, trzustki i dróg żółwiowych. Przestrzeganie zaleceń dietetycznych wpływa na poprawę wyników badań i lepsze samopoczucie.