Poziomy Fibonacciego - podstawowe założenia

Jeden z najpopularniejszych na świecie włoskich matematyków już na przełomie XII i XIII wieku opracował teorię liczb naturalnych, która bazowała na zasadzie rekurencyjności. Zgodnie z teorią, pierwsze dwa elementy ciągu to 0 i 1, a następne stanowią sumę dwóch poprzednich wyrazów. Ciąg ten nazywa się właśnie ciągiem Fibonacciego. To jednak zaledwie początek i baza do nieco bardziej zawiłej teorii, jaką jest teoria złotej spirali logarytmicznej. 

Na przestrzeni lat dowiedziono obecności złotej spirali w wielu obszarach życia - nie tylko matematyce, ale także przyrodzie, anatomii człowieka, i w końcu na rynkach finansowych. To właśnie na tym zastosowaniu możemy się skupić, przygotowując skuteczną strategię handlu na rynkach walutowych. 

Ciąg Fibonacciego na rynkach walutowych

Jak wykorzystuje się teorię liczb Fibonacciego na rynkach finansowych, w tym walutowych? Przede wszystkim do precyzyjnej analizy zmiany ceny i docelowym jej zatrzymaniu. Możemy jednak wykorzystywać teorię Fibo także do analizy interwału czasowego oraz skonsolidowania dwóch wcześniej wspomnianych zastosować. Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno początkujący inwestorzy, jak i Ci, którzy handel walutami realizują od wielu lat, skupiają się na analizie ciągu Fibonacciego pod kątem zmian cenowych. W jaki sposób?

Wyobraźmy sobie jeden duży ruch wzrostowy. Podstawowym działaniem będzie zaznaczenie maksymalnej i minimalnej ceny w danym ruchu. Różnica pomiędzy tymi poziomami jest dodatkowo podzielona na konkretne proporcje, zdefiniowane w teorii Fibonacciego. To właśnie te poziomy stanowią punkt docelowy ruchu ceny w przypadku potencjalnej korekty. 

Zniesienia Fibonacciego, bo takiej nazwy używa się zamiennie z poziomami, są zatem wyznaczane w celu precyzyjnego ustalenia poziomu wsparcia i oporu. Zniesienia te wyznaczone są na poziomie 38.2%, 50% oraz 61.8%, spośród których pierwsza i ostatnia wartość stanowi niezwykle częsty punkt zatrzymania ceny. 

Poziomy fibo - pomoc w otwarciu czy zamknięciu pozycji?

Zniesienia Fibonacciego świetnie nadadzą się zarówno w procesie poszukiwania odpowiedniej okazji rynkowej, jak również w celu zamknięcia pozycji. Świetnym przykładem może być zagranie na korektę, gdzie nie jesteśmy w stanie w łatwy sposób wyznaczyć poziomu TP. To właśnie zniesienie w poziomie 38.2% może być potencjalnym miejscem, w którym cena zatrzyma się i będzie kontynuowała swój ruch w stronę zgodną z trendem. 

Analogicznie zniesienia Fibonacciego świetnie wpasują się w koncepcję poszukiwania ciekawych sygnałów transakcyjnych. Już teraz w zdecydowanej większości nowoczesnych platform inwestycyjnych zyskujemy dostęp do szeregu zaawansowanych narzędzi analizy technicznej, które bazują wprost na teorii stworzonej ponad 1000 lat temu.